چرا استفاده از استنلس استیل در توربین‌های آبی رو به افزایش است؟

استنلس استیل در توربین‌های آبی

در دهه‌های اخیر، افزایش تقاضا برای انرژی پاک و پایدار باعث شده تا فناوری‌های مبتنی بر انرژی‌های تجدیدپذیر بیش از پیش مورد توجه قرار گیرند. یکی از منابع پایدار و قابل اتکای انرژی، نیروگاه‌های برق‌آبی هستند که با استفاده از جریان طبیعی یا کنترل‌شده آب، انرژی الکتریکی تولید می‌کنند. در این میان، استفاده از مواد مناسب در ساخت اجزای این نیروگاه‌ها، از جمله توربین‌ها، از اهمیت بالایی برخوردار است. استنلس استیل در توربین‌های آبی به عنوان یکی از مقاوم‌ترین و کارآمدترین آلیاژهای فلزی شناخته می‌شود که ویژگی‌های آن سبب شده است تا جایگاه ویژه‌ای در این صنعت پیدا کند.

فشار بالا، سرعت زیاد و محیط خورنده از چالش‌های ساخت توربین‌های آبی هستند. در نتیجه، انتخاب موادی که بتوانند در برابر خوردگی، فشار و حفره‌ای شدن مقاومت کنند، الزامی است. استنلس استیل با برخورداری از خواص بی‌نظیر فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و مقاومت عالی به خوردگی حفره‌ای شدن، آلیاژی مناسب برای استفاده در این تجهیزات است. روند رو به رشد استفاده از این آلیاژ در پروژه‌های برق‌-آبی و نیروگاه‌های متوسط و بزرگ نشان از اعتماد روزافزون طراحان و مهندسین به ویژگی‌های استنلس استیل دارد.

در این مقاله از استیل رخ، به بررسی علل افزایش کاربرد استنلس استیل در توربین‌های آبی و استفاده از استیل در صنعت انرژی تجدیدپذیر می‌پردازیم و نقش آن را در بهینه‌سازی عملکرد، افزایش طول عمر و کاهش هزینه‌های نگهداری تجهیزات بررسی خواهیم کرد.

کاربرد استیل در صنایع آبی

کاربرد استیل در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و نو علاقه‌ای تازه به نیروگاه‌های برق‌آبی کوچک ایجاد کرده است که اکنون به عنوان بخشی ضروری از منابع انرژی تجدیدپذیر شناخته می‌شوند. از آنجا که این سایت‌ها معمولاً در مناطق دورافتاده قرار دارند، جوامع محلی بسیار علاقه‌مند به داشتن تولید انرژی محلی هستند؛ چیزی که می‌تواند منبعی برای درآمد باشد و وابستگی آن‌ها به تأمین‌کنندگان بزرگ انرژی را کاهش دهد.

قدرت آب بیش از یک قرن است که به عنوان منبعی برای تولید برق تجدیدپذیر شناخته شده است. تاکنون بیشتر سایت‌های مناسب برای تولید انرژی برق‌آبی، در مقیاس متوسط تا بزرگ (بالاتر از 1 مگاوات) مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند. به دلایلی این نیروگاه‌ها نگرانی‌های زیست‌محیطی نیز به همراه دارند.

استفاده از استیل در صنعت انرژی تجدیدپذیر-کاربرد استیل در انرژی های نو
پره توربین ساخته شده از استنلس استیل

امروزه استفاده از توربین‌های برق‌آبی کوچک (تقریباً از 10 کیلووات تا 1 مگاوات) با استفاده از جریان‌های کوچک‌تر یا جریان‌هایی با اختلاف ارتفاع کم به گزینه‌ای جذاب تبدیل شده‌ است. این نیروگاه‌ها می‌توانند در برخی مناطق کوچک مورد استفاده قرار گیرند:

▪ در رودخانه‌ها طراحی‌های سازگار با محیط‌ زیست که در کنار سایر ویژگی‌ها، به ماهی‌ها آسیب نمی‌زنند و منظره طبیعی را نیز تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهند.
▪ بین مخازن آب آشامیدنی در ارتفاعات و مناطق مصرفی در پایین‌دست.

بیشتر بخوانید :  اینفوگرافیک تاریخچه فلزات از ماقبل تاریخ تا به امروز

چرا توربین‌های آبی به آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی نیاز دارند؟

توربین‌های آبی در سیستم‌هایی استفاده می‌شوند که در تماس مداوم با آب جاری یا تحت‌فشار هستند. این شرایط به طور طبیعی محیطی بسیار خورنده ایجاد می‌کند، به‌ویژه در مواردی که آب حاوی املاح معدنی، گازهای محلول (مانند اکسیژن و دی‌اکسید کربن)، یا حتی ذرات ساینده باشد. خوردگی فلزات در چنین شرایطی می‌تواند منجر به کاهش راندمان، توقف عملیات، و نیاز به تعویض مکرر قطعات شود که هزینه‌های سنگینی برای بهره‌برداران به همراه دارد. این شرایط می‌توانند انواع مختلفی از خوردگی را در قطعات پدید آورند. خوردگی تنشی، حفره‌دار شدن، اکسیداسیون و … مواردی هستند که در این تجهیزات رایج هستند.

یکی از چالش‌های رایج در انواع محیط خورنده، پدیده‌ای به نام “حفره دار شدن یا کاویتاسیون” (Cavitation) حفره‌دار شدن زمانی رخ می‌دهد که فشار در بخشی از جریان سیال کاهش یافته و باعث تشکیل حباب‌هایی از بخار آب می‌شود. این حباب‌ها هنگام بازگشت به شرایط فشار عادی، به شدت منفجر شده و به سطح فلز ضربه می‌زنند. نتیجه این پدیده، خوردگی در نقطه‌ای بسیار کوچک و تخریب سطحی است. با تکرار این فرآیند حفره‌های بسیار ریزی در سطح قطعات به وجود می‌آید که خود نقاطی با پتانسیل بیشتر برای خوردگی هستند. این پدیده باعث کاهش عمر مفید توربین می‌شود.

استفاده از استیل در صنعت انرژی تجدیدپذیر-کاربرد استیل در انرژی های نو
پدیده کاویتاسیون در فلزات

اینجاست که اهمیت استفاده از متریالی مقاوم در برابر خوردگی و شرایط سخت مشخص می‌شود. آلیاژهایی که مقاومت خوبی در برابر حفره‌دار شدن، سایش و واکنش‌های الکتروشیمیایی داشته باشند، می‌توانند عملکرد توربین را پایدارتر، ایمن‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر سازند. ورق استیل و به طور کلی استفاده از استنلس استیل دقیقاً یکی از آلیاژهای ایده‌آل برای استفاده در این شرایط است.

استلس استیل چیست و چه کاربردی در توربین‌های آبی دارد؟

استنلس استیل یا فولاد زنگ‌نزن، گروهی از آلیاژهای فولادی هستند که حداقل 10.5% کروم در ترکیب خود دارند. وجود کروم باعث ایجاد یک لایه نازک و غیر فعال از اکسید کروم روی سطح فلز می‌شود که در برابر خوردگی مقاومت بالایی دارد. این ویژگی، همراه با دیگر خواص فیزیکی و مکانیکی، استنلس استیل را به گزینه‌ای ایده‌آل برای استفاده در محیط‌های خورنده مانند سیستم‌های برق-آبی تبدیل کرده است.

در توربین‌های آبی، سطوح داخلی در تماس مداوم با آب و جریان‌های تحت فشار هستند. استنلس استیل با مقاومت بالا در برابر حفره‌دار شدن، سایش و خوردگی، توانایی قابل توجهی در حفظ یکپارچگی ساختاری در این شرایط را دارد. این آلیاژ همچنین دارای استحکام بالا و انعطاف‌پذیری مناسب برای شکل‌دهی و ماشین‌کاری است که برای تولید پره‌ها، نازل‌ها و محفظه‌های توربین حیاتی است.

بیشتر بخوانید :  تفاوت ورق استیل و گالوانیزه چیست؟

مزیت دیگر استنلس استیل، طول عمر بالای آن است. استفاده از این آلیاژ در توربین‌های آبی موجب کاهش قابل توجه در نیاز به تعمیر و نگهداری، و در نتیجه صرفه‌جویی اقتصادی در بلندمدت می‌شود. همچنین قابلیت بازیافت استنلس استیل باعث می‌شود در راستای توسعه پایدار و حفاظت محیط‌زیست گام موثری محسوب شود.

استفاده از استیل در صنعت انرژی تجدیدپذیر-کاربرد استیل در انرژی های نو

اثر کاویتاسیون بر توربین‌ها (حباب‌ها در شکل سمت چپ قابل مشاهده هستند)

مقایسه استنلس استیل با سایر فلزات در کاربردهای آبی

یکی از دلایل اصلی رشد چشمگیر استفاده از استنلس استیل در صنعت توربین‌های آبی، عملکرد بسیار خوب این آلیاژ نسبت به سایر آلیاژهاست. فولادهای کربنی، چدن و آلیاژهای آلومینیومی آلیاژهای دیگری هستند که برای این کاربردها مناسب نیستند.

فولادهای کربنی در برابر خوردگی مقاومت پایینی دارند. حتی اگر با پوشش‌های ضدزنگ محافظت شوند، در محیط‌هایی با رطوبت بالا یا تماس مداوم با آب در نهایت دچار زنگ‌زدگی و پوسیدگی می‌شوند. این مسئله باعث کاهش عمر مفید تجهیزات و افزایش هزینه‌های نگهداری می‌شود.

چدن اگرچه قیمت نسبتاً پایینی دارد، اما شکنندگی آن در برابر نیرو‌های مکانیکی و تغییرات فشار ناگهانی، آن را برای استفاده در سیستم‌های تحت‌فشار متغیر توربین‌های آبی نامناسب می‌سازد.

آلیاژهای آلومینیومی سبک هستند و قابلیت ماشین‌کاری خوبی دارند، اما در برابر خوردگی به‌ویژه در حضور یون‌های کلر (مانند آب‌های شور یا نواحی مرطوب) عملکرد ضعیفی دارند. این آلیاژها همچنین در برابر حفره‌دار شدن مقاومت کمتری دارند.

در مقابل، استنلس استیل ترکیبی از استحکام، مقاومت در برابر خوردگی، فرم‌پذیری و دوام بالا است. قابلیت جوش‌پذیری مناسب و تحمل دمایی بالا باعث می‌شود که در محیط‌های خورنده، انتخابی مطمئن و کارآمد باشد. در نتیجه، مهندسان با توجه به چرخه عمر تجهیزات و هزینه‌های کلی، استنلس استیل را گزینه‌ای به مراتب بهتر نسبت به سایر آلیاژها می‌دانند.

به غیر از استنلس استیل آلیاژهای پایه نیکل، مانند اینکونل و  و آلیاژ هستلوی، نیز می‌توانند به خوبی در این شرایط مورد استفاده قرار گیرند. این آلیاژها مقاومت به حرارت و خوردگی بسیار خوبی دارند و اغلب حتی از استنلس استیل نیز عملکرد بهتری نشان می‌دهند. اما در ساخت پره‌های توربین‌های آبی، مقاومت در برابر حرارت‌های بالا اهمیت چندانی پیدا نمی‌کند. به همین دلیل و با توجه به قیمت بالای آلیاژهای پایه نیکل، استفاده از گریدهای استنلس استیل انتخابی مقرون به صرفه‌تر به نظر می‌رسد.

بیشتر بخوانید :  عیوب رایج در کشش عمیق ورق استیل
استفاده از استیل در صنعت انرژی تجدیدپذیر-کاربرد استیل در انرژی های نو
ساختار کلی توربین

گریدهای پرکاربرد استنلس استیل در توربین‌های آبی

استنلس استیل در گریدها و ترکیب‌های آلیاژی متنوعی تولید می‌شود که هر یک برای شرایط خاصی طراحی شده‌اند. انتخاب گرید مناسب برای توربین‌های آبی نیازمند درک دقیق از شرایط عملیاتی، دما، فشار و نوع آب (شیرین یا شور) است.

گریدهای سوپرداپلکس (Super Duplex) مانند استیل 2507 و گرید S32760 نیز در محیط‌های بسیار خورنده و دمای بالا، برای کاربردهای ویژه در توربین‌های صنعتی بزرگ توصیه می‌شوند. این آلیاژها دارای ریزساختاری متشکل از دو فاز آستنیت و فریت هستند و پایداری بالایی در برابر تنش‌های مکانیکی و محیط‌های شیمیایی دارند.

در کاربردهایی با خوردگی کمتر از گریدهای استیل 304 و 316 (تفاوت استیل ۳۰۴ و ۳۱۶) نیز استفاده می‌شود. گرید 316 به دلیل وجود مولیبدن، مقاومت بهتری نسبت به استیل 304 در محیط‌های حاوی کلرید دارد. استیل 420 نیز به دلیل استحکام و مقاومت به خوردگی بسیار خوب برای ساخت این تجهیزات استفاده می‌شوند. استیل 420 را می‌توان با انجام عملیات حرارتی سختکاری کرد که سختی و مقاومت به سایش آن افزایش می‌یابد.

استفاده از گرید مناسب، نه تنها باعث افزایش عمر مفید قطعه می‌شود، بلکه از نظر اقتصادی نیز اهمیت فراوانی دارد. برای مثال، انتخاب گریدی که هزینه اولیه بیشتری دارد ولی عمر بیشتر ارائه می‌دهد، در بلندمدت بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر است.

تجربه استفاده موفق از استنلس استیل در توربین‌های آبی

بر اساس گزارش ISSF، در کشورهای مختلف از جمله ایتالیا، نروژ و فرانسه، پروژه‌های موفقی در زمینه استفاده از استنلس استیل در توربین‌های آبی به ثبت رسیده است. در یکی از این پروژه‌ها در شمال ایتالیا، از گرید استیل 1.4313 برای تولید پره‌های توربین استفاده شد. نتایج این پروژه نشان داد که مقاومت به حفره‌دار شدن و سایش پره‌ها به شکل قابل توجهی افزایش یافته و پس از چند سال استفاده مداوم، هیچ‌گونه خوردگی مشهودی گزارش نشد. در نروژ نیز در توربین‌های Francis در مناطق کوهستانی که آب سرد و خورنده است، استفاده از گرید 1.4418 به عنوان پوسته و قطعات داخلی منجر به افزایش عمر عملیاتی و کاهش نیاز به سرویس‌های سالیانه شد.

سخن آخر

با بررسی ویژگی‌های فنی، تجربیات عملی و مطالعات موردی، به وضوح می‌توان دریافت که کاربرد استیل در انرژی های نو نه تنها یک انتخاب فنی مناسب، بلکه یک تصمیم اقتصادی هوشمندانه آبی است. مقاومت بالا در برابر خوردگی، دوام مکانیکی، قابلیت جوشکاری و بازیافت‌پذیری بالا، همگی عواملی هستند که استفاده از این آلیاژ را روزبه‌روز در حال گسترش می‌کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *